Nazwa badania
Parwowirus B-19 p/c IgG
Opis badania
Parvowirus B-19 należy do rodziny do rodziny parvoviridae i wywołuje zakażenie wyłącznie u ludzi. Aby móc się namnażać w organizmie, wirus potrzebuje komórek szybko namnażających się, w związku z tym głównie lokuje się w erytrocytach, powodując ich lizę. Wirus rozprzestrzenia się drogą kropelkową, przez łożysko lub z zakażona krwią. U dorosłych z prawidłową odpornością zakażenie wirusem najczęściej przebiega bezobjawowo, rzadziej występują niespecyficzne objawy jak ból stawów, gorączka, złe samopoczucie, powiększenie węzłów chłonnych, a w nielicznych przypadkach pojawiają się objawy zapalenia mięśnia sercowego. Z kolei dzieci w pierwszym etapie choroby posiadają objawy grypopodobne a w drugim etapie choroby często występuje charakterystyczny objaw rumienia zakaźnego – typowej wysypki towarzyszącej infekcji wirusowej pojawiającej się najpierw na twarzy (tzw. Zespół spoliczkowanego dziecka) a następnie obejmującej tłów, ręce i nogi (tzw. „piąta choroba”).
Jedna z rzadszych postaci zakażenia parvowirusem objawia się obrzękiem i rumieniem, a następnie pojawiająca się wysypka krwotoczna na dłoniach i stopach (tzw. Zespół rękawiczek i skarpetek) i grudki krwotoczne z towarzyszącym świądem. Kobiety, które nie miały wcześniej kontaktu z wirusem w czasie ciąży są narażone na infekcję parviwirusem B-19. Jest to szczególnie niebezpieczne, ponieważ transmisja zakażenia przez łożysko niesie ze sobą ryzyko poronienia (szczególnie przed 20 tygodniem ciąży) lub obrzęku płodu, niedokrwistości płodu lub noworodka, zapalenia mięśnia sercowego, kardiomiopatii, wad wrodzonych lub zaburzeń neurologicznych. W większości przypadków u dzieci, które przeżyły zakażenie wewnątrzmaciczne rokowanie jest dobre. Ponadto szczególną grupę osób narażonych na przebieg zakażenia z istotnymi objawami klinicznymi są osoby z obniżona odpornością organizmu (zakażenie HIV, po chemioterapii, przyjmowanie leków immunosupresyjnych), przyczyniając się do przewlekłej niedokrwistości. Ponadto osoby z niedokrwistością hemolityczną lub inna postacią przewlekłej niedokrwistości zakażenie parvowirusem może doprowadzić do przejściowego przełomu aplastycznego a nawet aplazji czerwonokrwinkowej.
Warto regularnie wykonywać podstawowe laboratoryjne badania krwi,
aby mieć pewność, że nasz organizm funkcjonuje prawidłowo.
Zachęcamy do skorzystania z naszej bogatej oferty badań laboratoryjnych
oraz zapraszamy do subskrypcji naszego kanału na www.youtube.com -> SUBSKRYBUJ
Chcesz zapytać o cenę badania?
Zapraszamy na stronę CENY BADAŃ, gdzie proponujemy kilka możliwości kontaktu z nami.
Aby wykonać oznaczenie Parwowirus B-19 p/c IgG
odwiedź najbliższy punkt pobrań Śląskich Laboratoriów Analitycznych
Wskazania do wykonania badania
Przeciwciała IgG pojawiają się w organizmie po około 3-4 tygodniach od zakażenia, ich stężenie powoli narasta i utrzymuję się przez wiele lat w organizmie. Należy pamiętać, że pacjenci którzy przebyli infekcję parwioirusem B-19 (również bezobjawową) wykształcili nabytą odporność immunologiczną, i zachowują przeciwciała pamięci do końca życia. Uwaga: przeciwciała anty-B-19V nie są wykrywane w pierwszej fazie zakażenia (w okienku serologicznym) podczas gwałtownej replikacji wirusa prowadzącej do maksymalnego stężenia DNA parvowirusa w organizmie. W przypadku podejrzenia skrajnie wysokiej wiremii należy zlecić wykonanie oznaczenia z rozcieńczenia, w celu uniknięcia wyników fałszywie ujemnych.
Wskazówki dla pacjenta
Brak.
Przygotowanie Pacjenta do badania
Brak szczególnych wymagań. Interpretacja wyników badań: brak przeciwciał IgM i IgG – brak zakażenia lub okienko serologiczne, obecne p/c IgM i nieobecne IgG – świeże zakażenie, obecne p/c IgM i IgG – aktualne zakażenie, obecne p/c IgG i nieobecne IgM – zakażenie przewlekłe lub brak zakażenia (przeciwciała pamięci). W przypadku uzyskania wyniku granicznego zaleca się powtórzenie badania po 7 dniach ze świeżego pobrania w celu oceny zmiany miana przeciwciał.
Czas oczekiwania na wynik
10 dni roboczych
Grupa badań
Immunologia
Wyniki (jednostki)
Wynik ilościowy.
